Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ (BULLYING)



ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Ο Συνήγορος του Παιδιού προσκάλεσε γυμνάσια και λύκεια από όλη την χώρα να του αναφέρουν πρωτοβουλίες τους για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας μεταξύ των μαθητών. 

Συζητήσεις με εφήβους για την σχολική βίαΟ Συνήγορος σχεδιάζει να οργανώσει συζητήσεις με εφήβους από διαφορετικά σχολεία, όπου έχουν εφαρμοστεί σχετικά προγράμματα, ώστε να ακούσει τις εμπειρίες και απόψεις των παιδιών και στην συνέχεια να διαμορφώσει σχετικές προτάσεις προς το Υπουργείο Παιδείας. Οι συζητήσεις θα γίνουν στις 17 Απριλίου στη Θεσσαλονίκη και στις 24 Απριλίου στην Αθήνα. Ο Συνήγορος δέχεται και γραπτά απόψεις και προτάσεις από μαθητές, σχετικά με το θέμα αυτό, στο cr@synigoros.gr.

ΠΗΓΗ: • ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ



ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ

Συμβαινουν μεταξυ παιδιων της σχολικης ηλικιας:

  • Σωματική επίθεση (σπρωξίματα, κλωτσιές, μπουνιές, χαστούκια κλπ.)
  • Συναισθηματική επίθεση (σκόπιμη απομόνωση του παιδιού-θύματος, το να κρύβουν τα βιβλία του, να λερώνουν και να καταστρέφουν τα πράγματά του, να εκβιάζουν για χρήματα κλπ)
  • Λεκτική επίθεση (κοροϊδία, βρίσιμο, σαρκασμό, ειρωνεία, διάδοση ψευδούς φήμης, ρατσιστικά ή ομοφοβικά σχόλια, χειρονομίες, συκοφαντικά γκράφιτι, απειλές κλπ.)
  • Σεξουαλικός εκφοβισμός (ανεπιθύμητο άγγιγμα, απειλές, προσβλητικά μηνύματα, γράμματα και εικόνες, λεκτική παρενόχληση κλπ)
  • Ηλεκτρονικός εκφοβισμός (χρήση Ίντερνετ, email, chat room, κλήσεις κινητών και sms με κακοποιητικό και απειλητικό περιεχόμενο, χρήση κάμερας με σκοπό την απειλή και την ταπείνωση του παιδιού)

Πιθανα σημαδια οτι ενα παιδι θυματοποιειται απο τους συμμαθητες του:

  • Γίνεται επιθετικό, παράλογο, ανήσυχο
  • Εκφοβίζει ή θυματοποιεί άλλα παιδιά ή αδέρφια
  • Σταματά να τρώει
  • Φοβάται να χρησιμοποιήσει το κινητό ή το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο
  • Τρομάζει, φέρεται αμήχανα όταν λαμβάνει μήνυμα στο κινητό
  • Φοβάται να περπατήσει μόνος στο σχολείο
  • Δεν θέλει να πάει σχολείο/ούτε να χρησιμοποιήσει το λεωφορείο
  • Εκλιπαρεί να το πάνε σχολείο με το αμάξι
  • Αλλάζει διαδρομή πηγαίνοντας προς το σχολείο
  • Κάνει απουσίες/κοπάνες
  • Αρχίζει να τραυλίζει
  • Απειλεί με αυτοκτονία
  • Κλαίει πριν κοιμηθεί/έχει εφιάλτες
  • Το πρωί νιώθει άρρωστο/δεν θέλει να πάει σχολείο
  • Πέφτει η σχολική του επίδοση
  • Επιστρέφει με σχισμένα ρούχα, κατεστραμμένα βιβλία
  • Του λείπουν πράγματα
  • Ζητά ή κλέβει χρήματα (για να τα δώσει στον θύτη-εκβιαστή)
  • Χάνει συνέχεια το κολατσιό του ή τα χρήματά του-επιστρέφει πεινασμένο
  • Έχει ανεξήγητες μελανιές-χτυπήματα
  • Δίνει απίθανες εξηγήσεις για όλα τα παραπάνω.

 

 

 

 

Οδηγιες για το παιδι-θυμα

  • Κατ’ αρχάς, δεν φταις εσύ! Πολλοί επιτυχημένοι άνθρωποι είχαν πέσει θύματα εκφοβισμού στο σχολείο
  • Διατήρησε την ψυχραιμία και την αυτοπεποίθησή σου
  • Μην απαντάς στις κοροϊδίες, μη μπαίνεις σε διάλογο, κάνε ότι δεν τις ακούς
  • Κοίταξέ τους στα μάτια και πες τους καθαρά και σταθερά ΣΤΑΜΑΤΑ
  • Φύγε όσο γρηγορότερα μπορείς
  • Πες αμέσως τι συνέβη στο δάσκαλό σου ή σε κάποιον άλλον ενήλικα
  • Αν φοβάσαι να το πεις σε κάποιον ενήλικα, πες το σε έναν φίλο και ζήτα του να είναι μαζί σου
  • Συνέχισε να το λες μέχρι ότου κάποιος σε βοηθήσει
  • Αν σου έστειλαν απειλητικό sms ή email κράτησέ το, μη το σβήσεις, θα χρειαστεί ως απόδειξη
  • Αν σε εκφοβίζει ολόκληρη παρέα, πιάσε το πιο αδύναμο μέλος της και πες του ότι αυτό δεν είναι σωστό και αν θα του άρεσε να του φέρονταν εκείνου έτσι
  • Αν μετά από αυτά δεν αλλάξει κάτι, άλλαξε σχολείο-ζήτησε από τους γονείς σου να βρουν ένα σχολείο που είναι φιλικό και ασφαλές
  • Μην πιστεύεις αυτά που σου λένε οι εκφοβιστές, να επαινείς τον εαυτό σου και να θυμίζεις στον εαυτό σου κάθε μέρα τα καλά σου σημεία

Οδηγιες για γονεις

  • Παρατηρείστε αν το παιδί σας δείχνει σημάδια ότι θυματοποιείται από άλλα παιδιά ή αν δρα ως θύτης. Μην το αμελήσετε-επικοινωνήστε αμέσως με το σχολείο
  • Αναπτύξτε μια ζεστή και φιλική σχέση με το παιδί. Να είστε κοντά του και να επιδιώκετε τη συζήτηση μαζί του-από μόνο του μπορεί να μην σας αναφέρει τίποτα για το θέμα αυτό
  • Διδάξτε του να κοιτά στα μάτια τον εκφοβιστή, να λέει δυνατά "ΑΣΕ ΜΕ ΗΣΥΧΟ" ή "ΚΟΙΤΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ", να φεύγει και να το λέει σε κάποιον ενήλικα
  • Καθησυχάστε τα παιδί ότι δε φταίει αυτό αν του επιτέθηκαν κι ότι δεν είναι δικό του λάθος
  • Μιλήστε, με συγκεκριμένα περιστατικά, στο δάσκαλο, στο διευθυντή, στις αρμόδιες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης
  • Διατηρείστε επικοινωνία με το παιδί και με το σχολείο, ώστε να επιβεβαιώνετε ότι δεν υπάρχουν επαναλήψεις των περιστατικών εκφοβισμού
  • Ζητήστε στήριξη από τον τοπικό Συμβουλευτικό Σταθμό Νέων ή άλλες υπηρεσίες ψυχολογικής στήριξης στο παιδί σας
  • Συμβουλεύστε το παιδί σας να προσέχει σε ποιόν δίνει τον αριθμό του κινητού του τηλεφώνου και τη διεύθυνση του email του
  • Μην υποτιμάτε τις συνέπειες που μπορεί να έχει ο εκφοβισμός Οι μύθοι "ε παιδιά είναι, πειράζονται μεταξύ τους", ή "έτσι θα σκληραγωγηθεί για να βγει στην κοινωνία", μπορεί να ζημιώσουν το παιδί σας και να το οδηγήσουν σε δυστυχία και απομόνωση
  • Επαινείτε τα παιδί, δώστε του ευκαιρίες να αναλάβει ευθύνες, εγγράψτε τα παιδί σε άλλες ομαδικές δραστηριότητες (αθλητισμό, προσκοπισμό, καλλιτεχνικά κλπ.), όπου δεν υπάρχουν εκφοβιστές και όπου έχει την ευκαιρία να κάνει νέες φιλίες και να αυξηθεί η αυτο-πεποίθησή του
  • Αν το παιδί τραυματιστεί από τους εκφοβιστές, ενημερώσετε και την αστυνομία και γνωστοποιείστε στο σχολείο ότι έχετε ενημερώσει την αστυνομία
  • Απαιτείστε από το σχολείο να ενημερώσει τους γονείς του παιδιού-εκφοβιστή
  • Αν ο εκφοβισμός δεν αντιμετωπίζεται, αλλάξτε σχολείο. Μιλήστε με το νέο σχολείο και βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν ή δεν γίνονται ανεκτοί εκεί οι εκφοβιστές 

 

 

 

 

 

 

Αν το παιδι σας εκφοβιζει αλλα παιδια

  • Σταματήστε το αμέσως μόλις παρατηρήσετε επιθετική συμπεριφορά του παιδιού σας προς άλλα παιδιά
  • Εξηγείστε του ότι η συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή και ότι το αντίκτυπο στα άλλα παιδιά είναι πολύ βαρύ
  • Διδάξετε στο παιδί σας τρόπους συμπεριφοράς για επίλυση συγκρούσεων που δεν περιλαμβάνουν βία. Επίσης διδάξτε τους πώς να ζητούν αυτό που θέλουν με ευγενικό τρόπο
  • Μη χτυπάτε τα παιδιά ως τιμωρία για την επιθετική τους συμπεριφορά. Τους διδάσκετε ακριβώς αυτό που θέλετε να σταματήσουν: τη βία. Προτιμήστε την αφαίρεση προνομίων ως τιμωρία
  • Επικοινωνήστε με το σχολείο και συζητείστε με το δάσκαλο για την αντιμετώπιση της επιθετικής συμπεριφοράς του παιδιού σας
  • Επαινείτε και ενισχύετε το παιδί σας κάθε φορά που επιδεικνύει συνεργατικές και φιλικές συμπεριφορές προς άλλα παιδιά
  • Ελέγχετε συχνά το παιδί σας για να βεβαιωθείτε ότι δεν έχει επιστρέψει σε επιθετικές συμπεριφορές

2 σχόλια:

  1. Κατ΄αρχήν, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, θα πρέπει να τονίσουμε τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στον εκφοβισμό (bullying) και στο απλό πείραγμα. Έτσι, ενώ ο εκφοβισμός πραγματοποιείται από πρόθεση, συστηματικά και με σαφή στόχο να πληγώσει κάποιον – σωματικά, ψυχολογικά ή και τα δύο – , το απλό πείραγμα γίνεται συνήθως μεταξύ φίλων και δεν έχει πρόθεση να προκαλέσει πόνο. Επιπλέον, ο εκφοβισμός συνήθως χαρακτηρίζεται από ανισορροπία δυνάμεων μεταξύ των ατόμων που εμπλέκονται, αφού στόχος είναι ο θεωρούμενος ασθενέστερος.
    Για την αντιμετώπιση του φαινομένου του εκφοβισμού απαιτείται η ενεργός συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών, μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών, αλλά και διαφόρων φορέων, ώστε να υπάρξει σωστή ενημέρωση και συνεργασία, με στόχο την αποδοχή της διαφορετικότητας. Ας μη ξεχνάμε, εξάλλου, ότι περιστατικά εκφοβισμού και βίας είναι πολλές φορές αποτέλεσμα παρόμοιων καταστάσεων που βιώνουν τα παιδιά στο οικογενειακό τους περιβάλλον ή πλημμελούς εποπτείας από τους γονείς τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κατ΄αρχήν, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, θα πρέπει να τονίσουμε τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στον εκφοβισμό (bullying) και στο απλό πείραγμα. Έτσι, ενώ ο εκφοβισμός πραγματοποιείται από πρόθεση, συστηματικά και με σαφή στόχο να πληγώσει κάποιον – σωματικά, ψυχολογικά ή και τα δύο – , το απλό πείραγμα γίνεται συνήθως μεταξύ φίλων και δεν έχει πρόθεση να προκαλέσει πόνο. Επιπλέον, ο εκφοβισμός συνήθως χαρακτηρίζεται από ανισορροπία δυνάμεων μεταξύ των ατόμων που εμπλέκονται, αφού στόχος είναι ο θεωρούμενος ασθενέστερος.
    Για την αντιμετώπιση του φαινομένου του εκφοβισμού απαιτείται η ενεργός συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μερών, μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών, αλλά και διαφόρων φορέων, ώστε να υπάρξει σωστή ενημέρωση και συνεργασία, με στόχο την αποδοχή της διαφορετικότητας. Ας μη ξεχνάμε, εξάλλου, ότι περιστατικά εκφοβισμού και βίας είναι πολλές φορές αποτέλεσμα παρόμοιων καταστάσεων που βιώνουν τα παιδιά στο οικογενειακό τους περιβάλλον ή πλημμελούς εποπτείας από τους γονείς τους. (www.solar-toys.gr)

    ΑπάντησηΔιαγραφή